Yoruldum..

Son bir aydır her şey üst üste gelmeye başladı. Öğrendiğim gerçeklere mi,yaşadığım sorunlara mı yoksa ailevi problemlerime mi üzüleyim bilemiyorum. Yoruldum artık sürekli bir sorunla uğraşmaktan. İyi olan her zaman kaybediyor bunu da anladım. Kötü biri olsak daha mı iyi olacak ? Samimiyetsiz,yalancı,iki yüzlü olmaktansa iyi olup kaybetmeyi ve üzülmeyi tercih ederim. Çünkü canımın acısını bildiğim için,bir başkasının da aynı acıyı yaşamasını istemem. Vicdan meselesi bu biraz, biraz da insanlık.
   
       O kadar yalnız hissediyorum ki kendimi sanki kimsem yokmuş gibi. Zaten ne zaman kimim oldu ki ? Hıçkırıklar içinde ağladığım zaman da,mutluluktan havalara uçtuğum zaman da yalnızdım.  Ve şu an yine ağlıyorum. Ağlıyorum çünkü özlüyorum. Eski günlerimi verin bana. En mutlu olduğum günleri...
 

    Güvenim yok artık kimseye,kime güvendiysem mutlaka bir açığını yakaladım. Bir insan sevdiği veya sevgilisi varken nasıl bir başkasıyla konuşur,nasıl olurda bir başkasının duygularıyla oynar bu karaktersizlik bile değil tam bir şerefsizlik. Allah sizin gibilerini ıslah etsin.Evet çok iyi oyuncusunuz ama film daha yeni başlıyor,saf ayağına yatıp sizlerin yalanlarını dinlemeye bayılıyorum,intikamım kötü olacak üzgünüm. Ben kürkçü dükkanı değilim,yedek anahtar hiç değilim. Erkekliğinize tüküreyim sizin ya adamlığınızı kaybetmişsiniz yazık,kız halimle sizden daha delikanlıyım. Yaşattığınızı yaşayacaksınız az kaldı.

       Fazlasıyla yorgunum,bir süre uzak kalın benden. Hatta halimi hatırımı bile sormayın. En iyisi yalnız kalmak benim için,yalnızlık benim ilacım. Aşka artık yok inancım,ne sevebiliyorum birini ne de aşık olabiliyorum bunun sebebi ise kimseye güvenmiyorum zira insanlar kişilik bozukluğu yaşıyor. Bana uzak Allah'a yakın olun bundan sonra. Hadi iyi akşamlar...